“Egemenlikten uzak, küresel bir akşam yemeği olacak.” Geleneksel akşam yemeğinin arkasında acı bir gerçek yatıyor: Yemek üzere olduğumuz yiyecek ve malzemelerin çoğu İtalya’da yapılmıyor. Gıda politikaları ve kişiselleştirilmiş diyetler üzerine ‘iFood: gıda ideolojisinden nasıl kaçılır?’ kitabının yazarı Pietro Paganini, Adnkronos/Labitalia’ya şunları söyledi. (Guerini & Associates), festivaller ve gelenekler yurt dışından ithal ettiğimiz yiyecek ve malzemeler sayesinde varlığını sürdürüyor.
“Zeytinyağı, et ve tütsülenmiş etler gibi, yılbaşı gecesi tükettiğimiz şeylerin çoğu zaman küreselleşmiş ürünlerin bir karışımı olduğunu hatırlıyor. Yediğimiz şeyler Akdeniz diyetini yansıttığı sürece, gıdanın bu küreselleşmesi Paganini için bir sorun değil. dayanıklı ve sürdürülebilir tedarik zinciri.
Yıl sonuyla birlikte Paganini, İtalyanlara çalar saati çalıyor: “Noel sofralarımızda gerçek İtalyan yemekleri nadirdir, ancak bu mutlaka olumsuz bir nokta değildir. Festival sofralarımızı süsleyen yiyeceklerin çoğu İtalya’da üretilmiyor. Paganini, zeytinyağı ve et gibi Akdeniz diyetinin de aralarında bulunduğu birçok geleneksel Noel ve Yeni Yıl malzemesinin ülkemizde yeterli miktarda üretilmediğini açıklıyor. Buna ekmek ve makarnanın vazgeçilmezi olan buğday da dahildir”.
“Telaşa kapılmamalıyız, diye uyarıyor, sadece masada bulduklarımızın çok uzaklardan gelebileceğinin farkında olmalıyız. Önemli olan, tüketicilere Akdeniz’deki gibi dengeli ve sağlıklı bir beslenme için gerekli bilgiyi garanti etmektir.” Bir. Ve üretimlerimizin daha üretken, erişilebilir, aynı zamanda dayanıklı ve sürdürülebilir olmasına yardımcı olmak.”
Yazar daha sonra gerçekçi olma ve yalnızca ‘İtalya’da Üretilmiştir’ tüketimi yanılsamasından vazgeçme ihtiyacında ısrar ediyor. “Örneğin İtalya’da zeytinyağı üretimi 2023’te hafif bir toparlanmaya rağmen yetersiz kalıyor. Üretimi artırsak bile hiçbir zaman yeterli olmayacak. Aynı şey buğday ve tahıllar için de geçerli. Hükümet üretimin artmasını teşvik etmeli.” mümkün olan yerlerde teknolojik yenilikleri kullanmalı ve daha sonra esnek, sürdürülebilir ve sağlıklı küresel tedarik zincirleri stratejisi izlemeyi rasyonel olarak taahhüt etmelidir.Bu, kaliteli kalori ihtiyaçları için önemli hammaddelerin büyük üreticisi ülkelerle anlaşmalar yapılması, yani sağlıklı malzemeler ithal edilmesi anlamına gelir. Sürdürülebilir bir şekilde ve dayanıklı tedarik zincirleri boyunca üretilen Akdeniz Diyeti”.
Paganini’ye göre, Hükümet bir ‘kalori denklemine’ odaklanmalı: İtalyanların dengeli bir beslenme için her gün kaç kaloriye ve besine ihtiyaç duyduğu ve yerli üretimin yabancı ithalatla sürdürülebilir ve stratejik bir şekilde nasıl dengeleneceği. Paganini, iFood adlı kitabında, Dünya Sağlık Örgütü ve AB gibi uluslararası kuruluşların desteklediği ve Akdeniz diyetini tehdit ettiğini düşündüğü bazı politikaları eleştiriyor. Zararlı otarşik idealizme başvurmadan bu politikalara karşı çıkmanın gerekliliğini vurguluyor. “Önerdiği amaç, dengeli bir yaşam tarzını teşvik ederek, tüketicilerin obezite ve bulaşıcı olmayan hastalıklarla mücadele etmek için Akdeniz diyetini anlamasına ve seçmesine yardımcı olmaktır. Ticareti, yeniliği ve yerel ürünlerin korunmasını destekleyen kurallarla düzenlenen pazar, Gerektiğinde Devletin desteği bu süreçte çok önemli rol oynayabilir” dedi.
“Zeytinyağı, et ve tütsülenmiş etler gibi, yılbaşı gecesi tükettiğimiz şeylerin çoğu zaman küreselleşmiş ürünlerin bir karışımı olduğunu hatırlıyor. Yediğimiz şeyler Akdeniz diyetini yansıttığı sürece, gıdanın bu küreselleşmesi Paganini için bir sorun değil. dayanıklı ve sürdürülebilir tedarik zinciri.
Yıl sonuyla birlikte Paganini, İtalyanlara çalar saati çalıyor: “Noel sofralarımızda gerçek İtalyan yemekleri nadirdir, ancak bu mutlaka olumsuz bir nokta değildir. Festival sofralarımızı süsleyen yiyeceklerin çoğu İtalya’da üretilmiyor. Paganini, zeytinyağı ve et gibi Akdeniz diyetinin de aralarında bulunduğu birçok geleneksel Noel ve Yeni Yıl malzemesinin ülkemizde yeterli miktarda üretilmediğini açıklıyor. Buna ekmek ve makarnanın vazgeçilmezi olan buğday da dahildir”.
“Telaşa kapılmamalıyız, diye uyarıyor, sadece masada bulduklarımızın çok uzaklardan gelebileceğinin farkında olmalıyız. Önemli olan, tüketicilere Akdeniz’deki gibi dengeli ve sağlıklı bir beslenme için gerekli bilgiyi garanti etmektir.” Bir. Ve üretimlerimizin daha üretken, erişilebilir, aynı zamanda dayanıklı ve sürdürülebilir olmasına yardımcı olmak.”
Yazar daha sonra gerçekçi olma ve yalnızca ‘İtalya’da Üretilmiştir’ tüketimi yanılsamasından vazgeçme ihtiyacında ısrar ediyor. “Örneğin İtalya’da zeytinyağı üretimi 2023’te hafif bir toparlanmaya rağmen yetersiz kalıyor. Üretimi artırsak bile hiçbir zaman yeterli olmayacak. Aynı şey buğday ve tahıllar için de geçerli. Hükümet üretimin artmasını teşvik etmeli.” mümkün olan yerlerde teknolojik yenilikleri kullanmalı ve daha sonra esnek, sürdürülebilir ve sağlıklı küresel tedarik zincirleri stratejisi izlemeyi rasyonel olarak taahhüt etmelidir.Bu, kaliteli kalori ihtiyaçları için önemli hammaddelerin büyük üreticisi ülkelerle anlaşmalar yapılması, yani sağlıklı malzemeler ithal edilmesi anlamına gelir. Sürdürülebilir bir şekilde ve dayanıklı tedarik zincirleri boyunca üretilen Akdeniz Diyeti”.
Paganini’ye göre, Hükümet bir ‘kalori denklemine’ odaklanmalı: İtalyanların dengeli bir beslenme için her gün kaç kaloriye ve besine ihtiyaç duyduğu ve yerli üretimin yabancı ithalatla sürdürülebilir ve stratejik bir şekilde nasıl dengeleneceği. Paganini, iFood adlı kitabında, Dünya Sağlık Örgütü ve AB gibi uluslararası kuruluşların desteklediği ve Akdeniz diyetini tehdit ettiğini düşündüğü bazı politikaları eleştiriyor. Zararlı otarşik idealizme başvurmadan bu politikalara karşı çıkmanın gerekliliğini vurguluyor. “Önerdiği amaç, dengeli bir yaşam tarzını teşvik ederek, tüketicilerin obezite ve bulaşıcı olmayan hastalıklarla mücadele etmek için Akdeniz diyetini anlamasına ve seçmesine yardımcı olmaktır. Ticareti, yeniliği ve yerel ürünlerin korunmasını destekleyen kurallarla düzenlenen pazar, Gerektiğinde Devletin desteği bu süreçte çok önemli rol oynayabilir” dedi.